Solar İnvertör AC çıkış gerilimi
Gönderilme zamanı: Cum Nis 22, 2022 12:27 am
Solar İnvertör Çıkış AC Gerilimi
Güneş enerjisinde kullaılan on-grid ,off-grid ve Island invertörlerin; AC çıkış gerilimleri ülkelere göre kullanılan stadnartlara göre değişiklik gösterir.
Türkiyede :230Volt ve 400Volt şebeke geriimleri kullanılır.
Amerika'da ise 120V olt ve 230V şebeke gerilimleri kullanılır.
Bu gerilimler haricinde farklı AC çıkış gerlimine sahip invertörlerde vardır. Örnek 800V AC şebeke gerlimi olan GES lerde kullanılan invertör gibi. Standart Şebeke gerlimleri dışında kullanılan invertörler şebekeye bağlantısı trafo larla yapılır.
Bir invertör alırken, AC giriş ve çıkış değerlerinin ülkemizde kullanılan standartlar auygun olduğunu kontrol etmelisiniz.
Gerilim Konusunda Her Şey Tarih ve Parayla İlgilidir
Elektrik gücünü hafife alıyoruz. Bir elektrik kesintisi olduğunda (Stromausfall) bu acı verici bir şekilde ortaya çıkıyor. Tamamen karanlıkta, bir el feneri taşıyarak, dalgın bir şekilde ışığı açmaya çalışıyoruz. Ah!
Gurbetçiler ve uluslararası gezginler, Avrupa'daki elektrik gücünün Kuzey Amerika'daki güçten farklı olduğunu biliyor. Orada sürpriz yok. Ama neden? Dünyanın çoğu neden bir Amerikan elektrik prizinden çıkan voltajın iki katını kullanıyor? Ve neden Avrupa alternatif akımı (AC) saniyede 50 devirde (50 hertz, 50Hz) çalışır, ancak Kuzey Amerika'da (Meksika dahil) AC 60 hertz'dir? Biri diğerinden daha mı iyi? Bu nasıl oldu?
Dünyanın etrafına bakarsanız, çok çeşitli elektrik gücü voltajları bulacaksınız. Japonya nedense 100 volta sahip, dünyadaki en düşük ev elektrik voltajı. (Ülkenin yarısı 50Hz, diğer 60Hz, görünüşe göre 1890'larda Alman ve ABD ekipmanlarının sonucuydu.) Avrupa'nın dünyanın en bağlantılı elektrik şebekesi 230 volta ayarlanmıştır (2008'den beri bir AB standardı). Amerika Birleşik Devletleri elektrik şebekesi çok daha az entegredir, ancak tüm Kuzey Amerika'da voltaj nominal 120 volttur. (Herhangi bir sistemdeki duvar prizindeki veya ışık anahtarındaki gerçek voltaj, artı veya eksi yüzde 5 ila 10 arasında değişebilir.) Şimdiye kadar dünyanın çoğu 220-240 volt kullanır. Elbette tüm dünyada elektrik direkleri veya yeraltı hatları çok daha yüksek voltajlarda güç iletir. Bu güç, bir binanın ana elektrik panosuna girmeden önce transformatörler tarafından düşürülür.
Gerçekte ABD ve Kanada'da ayrıca 200+ volt, spesifik olmak gerekirse 240 voltluk güç vardır. Kuzey Amerika'daki bir eve veya işyerine gelen elektrik gücü aslında 240 volttur ve bu daha sonra iki 120 voltluk hatta bölünür (normalde bölünmüş fazlı üç telli bir sistem). 120 voltluk prizler aydınlatma, küçük ev aletleri ve diğer cihazlar (TV seti, bilgisayar, ekmek kızartma makinesi vb.) içindir. Fırın, pişirme ocağı, klima, elektrikli su ısıtıcısı, EV şarj cihazı ve diğer yüksek güçlü cihazlar, 120 volt tipinden daha büyük olan özel topraklı fişler ve prizler kullanarak tam 240 volt kullanır. (Bundan biraz daha teknik ama bizim amacımız için bu yeterli olacaktır.) Avrupa'da normal elektrik prizleri 230 volttur ve yüksek güçlü cihazlar 400 volt (önceden 380 volt) ile beslenir.
Ama neden? Savaş mı?
Ama neden Kuzey Amerika'da 120 voltluk bir standart ve Avrupa'da 230 voltluk bir standart olduğunu soruyorsunuz? Kesin nedenler kesin değil, ancak birkaç iyi aday var. İlk cevap ve çoğu kişinin alıntı yaptığı cevap Thomas Edison. Ampulü icat eden ilk kişi olmamasına rağmen, Edison mucit olarak hatırlanır çünkü sadece akkor ampulü icat etmekle kalmamış, daha üstün bir ampul icat etmiştir. Ayrıca ampulünü çalıştırmak için bütün bir sistem icat etti. Bir bakıma, ampulün en önemli şey olmadığını söyleyebilirsiniz. Sadece bir güç paketinin parçasıydı: jeneratör, ana besleyici, dağıtım hatları, ev kabloları ve ampuller.
Edison'un dehası buydu: "Sadece bir ampulüm yok, size onu aydınlatmanız için bütün bir sistem sunuyorum." Yüzlerce saat boyunca yanacak doğru filamanı bulmak için çok çalıştı. Ve ampulüyle en iyi hangi voltaj çalıştı? 110 volt sihirli sayıydı. Edison'un Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tüm güç kurulumları 110 volt DC idi. (Edison'ın çöküşü DC kısmıydı. Doğru akım uzun mesafeler kat edemez. George Westinghouse ve diğerleri alternatif akımla gittiler ve "akımlar savaşını" kazandılar.)
110V > 115V > 120V
ABD elektrik şebekesi 110 voltta başladı. 1930'larda voltaj 115'e kadar yükseldi. 1950'lerin başında ABD'de satılan ampullerin en az yüzde 75'i 120 volt olarak derecelendirildi. 1984 itibariyle resmi standart ABD voltajı 120 idi. ABD tesislerinin artık nominal 120 volttan her iki şekilde de %5'ten fazla değişmeyen bir voltajda güç sağlaması gerekiyor. Bu, gerçek voltajın 114 ile 126 volt arasında kalması gerektiği anlamına gelir.
İkinci cevap doğru olabilir veya olmayabilir, ancak bazı insanlar bunu teşvik ediyor. (Ya da belki iki cevap aslında birlikte gider.) Ark ışığı akkor ışıktan önce geldi. İç mekanlarda kullanmak için fazla parlak ve tehlikeliydi ama bazı şehirlerde dış mekanlarda bir süre kullanıldı. 50 veya 55 voltta çalışan standart bir ark ışığı. Ancak bu voltaj verimli olamayacak kadar düşüktü. Genellikle, 100 veya 110 voltluk bir voltaj anlamına gelen seri olarak iki ark lambası kullanıldı. Böylece ampul ortaya çıkmadan önce 100 veya 110 volt norm haline geldi. 1892'de Almanya'nın Lauffen ve Frankfurt arasındaki ilk uzun mesafeli AC iletim hattı (aşağıya bakınız) 55 voltluk 40 Hz AC güç taşıyordu. (AC gücünün ilk günlerinde, 50Hz ve 60Hz bugün kullanılan standartlar haline gelmeden önce, AC döngü hızı 40 ila 133 hertz arasında değişen çok çeşitliydi.)
Ama neden dünyada hala iki farklı ana voltaj standardı (100-120V ve 220-240V) var? Okumaya devam etmek.
Dünya Çevresinde 100'den 240 Volt'a
Yukarıda Japonya'nın 100 voltluk 50Hz/60Hz sisteminde gördüğümüz gibi, bu tuhaflık, farklı ülkelerden iki rakip firmanın iki farklı teknik standart kullandığı zamanlara kadar uzanıyor. 1890'dan beri değişmemesinin nedeni, Kuzey Amerika'nın hala 120 voltluk güce sahip olmasının ve Avrupa'nın 230 volta sahip olmasının aynı nedenidir: Değişimi yapmak - eski cihazları, ampulleri, kabloları, transformatörleri ve jeneratörleri değiştirmek - harika şeyler yaratacaktı. maliyet ve zorluk. 110 voltluk güçle başlayan ABD, aslında 1950'lerde daha verimli 220 voltluk ev elektriğine geçmeyi düşündü. Avrupa, 220 volt (şimdi 230 volt) sistemini Amerikan deneyiminden öğrendikten sonra ve herhangi bir büyük altyapı değişikliği gerekmeden önce geliştirmişti. Ancak Avrupa'nın bazı bölgeleri de başlangıçta 120 volttu.
Güneş enerjisinde kullaılan on-grid ,off-grid ve Island invertörlerin; AC çıkış gerilimleri ülkelere göre kullanılan stadnartlara göre değişiklik gösterir.
Türkiyede :230Volt ve 400Volt şebeke geriimleri kullanılır.
Amerika'da ise 120V olt ve 230V şebeke gerilimleri kullanılır.
Bu gerilimler haricinde farklı AC çıkış gerlimine sahip invertörlerde vardır. Örnek 800V AC şebeke gerlimi olan GES lerde kullanılan invertör gibi. Standart Şebeke gerlimleri dışında kullanılan invertörler şebekeye bağlantısı trafo larla yapılır.
Bir invertör alırken, AC giriş ve çıkış değerlerinin ülkemizde kullanılan standartlar auygun olduğunu kontrol etmelisiniz.
Gerilim Konusunda Her Şey Tarih ve Parayla İlgilidir
Elektrik gücünü hafife alıyoruz. Bir elektrik kesintisi olduğunda (Stromausfall) bu acı verici bir şekilde ortaya çıkıyor. Tamamen karanlıkta, bir el feneri taşıyarak, dalgın bir şekilde ışığı açmaya çalışıyoruz. Ah!
Gurbetçiler ve uluslararası gezginler, Avrupa'daki elektrik gücünün Kuzey Amerika'daki güçten farklı olduğunu biliyor. Orada sürpriz yok. Ama neden? Dünyanın çoğu neden bir Amerikan elektrik prizinden çıkan voltajın iki katını kullanıyor? Ve neden Avrupa alternatif akımı (AC) saniyede 50 devirde (50 hertz, 50Hz) çalışır, ancak Kuzey Amerika'da (Meksika dahil) AC 60 hertz'dir? Biri diğerinden daha mı iyi? Bu nasıl oldu?
Dünyanın etrafına bakarsanız, çok çeşitli elektrik gücü voltajları bulacaksınız. Japonya nedense 100 volta sahip, dünyadaki en düşük ev elektrik voltajı. (Ülkenin yarısı 50Hz, diğer 60Hz, görünüşe göre 1890'larda Alman ve ABD ekipmanlarının sonucuydu.) Avrupa'nın dünyanın en bağlantılı elektrik şebekesi 230 volta ayarlanmıştır (2008'den beri bir AB standardı). Amerika Birleşik Devletleri elektrik şebekesi çok daha az entegredir, ancak tüm Kuzey Amerika'da voltaj nominal 120 volttur. (Herhangi bir sistemdeki duvar prizindeki veya ışık anahtarındaki gerçek voltaj, artı veya eksi yüzde 5 ila 10 arasında değişebilir.) Şimdiye kadar dünyanın çoğu 220-240 volt kullanır. Elbette tüm dünyada elektrik direkleri veya yeraltı hatları çok daha yüksek voltajlarda güç iletir. Bu güç, bir binanın ana elektrik panosuna girmeden önce transformatörler tarafından düşürülür.
Gerçekte ABD ve Kanada'da ayrıca 200+ volt, spesifik olmak gerekirse 240 voltluk güç vardır. Kuzey Amerika'daki bir eve veya işyerine gelen elektrik gücü aslında 240 volttur ve bu daha sonra iki 120 voltluk hatta bölünür (normalde bölünmüş fazlı üç telli bir sistem). 120 voltluk prizler aydınlatma, küçük ev aletleri ve diğer cihazlar (TV seti, bilgisayar, ekmek kızartma makinesi vb.) içindir. Fırın, pişirme ocağı, klima, elektrikli su ısıtıcısı, EV şarj cihazı ve diğer yüksek güçlü cihazlar, 120 volt tipinden daha büyük olan özel topraklı fişler ve prizler kullanarak tam 240 volt kullanır. (Bundan biraz daha teknik ama bizim amacımız için bu yeterli olacaktır.) Avrupa'da normal elektrik prizleri 230 volttur ve yüksek güçlü cihazlar 400 volt (önceden 380 volt) ile beslenir.
Ama neden? Savaş mı?
Ama neden Kuzey Amerika'da 120 voltluk bir standart ve Avrupa'da 230 voltluk bir standart olduğunu soruyorsunuz? Kesin nedenler kesin değil, ancak birkaç iyi aday var. İlk cevap ve çoğu kişinin alıntı yaptığı cevap Thomas Edison. Ampulü icat eden ilk kişi olmamasına rağmen, Edison mucit olarak hatırlanır çünkü sadece akkor ampulü icat etmekle kalmamış, daha üstün bir ampul icat etmiştir. Ayrıca ampulünü çalıştırmak için bütün bir sistem icat etti. Bir bakıma, ampulün en önemli şey olmadığını söyleyebilirsiniz. Sadece bir güç paketinin parçasıydı: jeneratör, ana besleyici, dağıtım hatları, ev kabloları ve ampuller.
Edison'un dehası buydu: "Sadece bir ampulüm yok, size onu aydınlatmanız için bütün bir sistem sunuyorum." Yüzlerce saat boyunca yanacak doğru filamanı bulmak için çok çalıştı. Ve ampulüyle en iyi hangi voltaj çalıştı? 110 volt sihirli sayıydı. Edison'un Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tüm güç kurulumları 110 volt DC idi. (Edison'ın çöküşü DC kısmıydı. Doğru akım uzun mesafeler kat edemez. George Westinghouse ve diğerleri alternatif akımla gittiler ve "akımlar savaşını" kazandılar.)
110V > 115V > 120V
ABD elektrik şebekesi 110 voltta başladı. 1930'larda voltaj 115'e kadar yükseldi. 1950'lerin başında ABD'de satılan ampullerin en az yüzde 75'i 120 volt olarak derecelendirildi. 1984 itibariyle resmi standart ABD voltajı 120 idi. ABD tesislerinin artık nominal 120 volttan her iki şekilde de %5'ten fazla değişmeyen bir voltajda güç sağlaması gerekiyor. Bu, gerçek voltajın 114 ile 126 volt arasında kalması gerektiği anlamına gelir.
İkinci cevap doğru olabilir veya olmayabilir, ancak bazı insanlar bunu teşvik ediyor. (Ya da belki iki cevap aslında birlikte gider.) Ark ışığı akkor ışıktan önce geldi. İç mekanlarda kullanmak için fazla parlak ve tehlikeliydi ama bazı şehirlerde dış mekanlarda bir süre kullanıldı. 50 veya 55 voltta çalışan standart bir ark ışığı. Ancak bu voltaj verimli olamayacak kadar düşüktü. Genellikle, 100 veya 110 voltluk bir voltaj anlamına gelen seri olarak iki ark lambası kullanıldı. Böylece ampul ortaya çıkmadan önce 100 veya 110 volt norm haline geldi. 1892'de Almanya'nın Lauffen ve Frankfurt arasındaki ilk uzun mesafeli AC iletim hattı (aşağıya bakınız) 55 voltluk 40 Hz AC güç taşıyordu. (AC gücünün ilk günlerinde, 50Hz ve 60Hz bugün kullanılan standartlar haline gelmeden önce, AC döngü hızı 40 ila 133 hertz arasında değişen çok çeşitliydi.)
Ama neden dünyada hala iki farklı ana voltaj standardı (100-120V ve 220-240V) var? Okumaya devam etmek.
Dünya Çevresinde 100'den 240 Volt'a
Yukarıda Japonya'nın 100 voltluk 50Hz/60Hz sisteminde gördüğümüz gibi, bu tuhaflık, farklı ülkelerden iki rakip firmanın iki farklı teknik standart kullandığı zamanlara kadar uzanıyor. 1890'dan beri değişmemesinin nedeni, Kuzey Amerika'nın hala 120 voltluk güce sahip olmasının ve Avrupa'nın 230 volta sahip olmasının aynı nedenidir: Değişimi yapmak - eski cihazları, ampulleri, kabloları, transformatörleri ve jeneratörleri değiştirmek - harika şeyler yaratacaktı. maliyet ve zorluk. 110 voltluk güçle başlayan ABD, aslında 1950'lerde daha verimli 220 voltluk ev elektriğine geçmeyi düşündü. Avrupa, 220 volt (şimdi 230 volt) sistemini Amerikan deneyiminden öğrendikten sonra ve herhangi bir büyük altyapı değişikliği gerekmeden önce geliştirmişti. Ancak Avrupa'nın bazı bölgeleri de başlangıçta 120 volttu.